جاهای دیدنی شهرستان رامیان
از جاذبههای گردشگری شهرستان رامیان میتوان به قله ۲۴۰۰ متری قلعه میران، استخر طبیعی گل رامیان با عمق نزدیک به ۸۰ متر، مجموعه آبشارهای سرخه کمر به تعدا ۵ آبشار، مجموعه آبشارهای جوزک، مجموعه آبشارهای سید کلاته به تعداد ۸ آبشار، مجموعه آبشارهای چفت که تعداد آنها به ۱۲ آبشار میرسد که کوتاهترین ان ۸ و بلندترین ان ۳۲ متر ارتفاع دارد، مجموعه آبشارهای پشمکی، چشمه نیلبرگ، چشمه سید کلاته، انجیر چشمه، منطقه کوهستانی و برفگیر النگ، چشمه پیر کرم، دهکده توریستی پاقلعه، جنگل دره ملا و باغ تاشته، پارک جنگلی زیبای دلند، موزه صنایع دستی بنیادنیمروزسیستانیها، ذخیره گاه بینالمللی سرو زربین، جنگل پنهان خانه، گرم چشمه، دیو چشمه، روستای تاریخی کشکک، تپه تاریخی نقارهخانه، بقعه متبرکه امامزاده بی بی حلیمه خاتون الهادی و همچنین موزه مردمشناسی شهر رامیان اشاره کرد.
تقسیمات کشوری
بخش مرکزی شهرستان رامیاندهستان دلند
دهستان قلعهمیران
شهر: رامیان و دلند
بخش فندرسکدهستان فندرسک جنوبی
دهستان فندرسک شمالی
شهر: خان ببین
مردم
مردم رامیان و روستاهای کوهپایه و کوهستانی آن به زبان فارسی و ترکی صحبت میکنند. زبان مردمان ترکزبان رامیانی ترکی قزلباشی است که در درجه اول دارای ریشهای مشترک با ترکی خراسانی (گرایلی یا قرائی) و آنگاه با ترکی استانبولی، آذری و ترکمنی است. روستاهای کوهستانی این شهرستان به زبان فارسی سخن میگویند و زبان فارسی را با گویش بازمانده از گویش ایالت کهن گرگان (یا جرجان) با گرایشی از گویش گرگانی موسوم به کوهستانی سخن میگویند؛ که هماکنون نیمی ازشهررامیان همین مردمان فارس زبان میباشند که از روستا به شهر کوچ کردهاند و بیشتر به شغل دامداری، کار در معدن ذغالسنگ، کشاورزی و کار در مشاغل دولتی مشغولند.
ترکان منطقه برای همکاری باشیعیان منطقه در قبال ازبکان و ترکمنها به دستور صفویان، در «کالپوش» (در شهرستان میامی، استان سمنان) و نقاطی دگر از جمله مناطقی از خراسان، مانند بجنورد، شیروان، بام صفیآباد، جغتای، تربت حیدریه و… مستقر شدند. هرچند گستردگی گرایلیها یا قرائیها، استانهای خراسان، گلستان، سمنان، آذربایجان غربی و کرمان را در بر میگیرد اما دستهای از آنها در زمان پخش ایلها در زمان شاه عباس صفوی وارد رامیان میشوند. آنها در ادوار آتی وارد مکانی با نام «کهنه رامیان» شدند که ویرانههایی از آن، در شمال غربی رامیان فعلی، در غرب و جنوب غرب زمینهای پرآب و حاصلخیز (آیش) و همچنین اطراف روستای «قره قاچ» تا «دره بیژن»، دشت توران و حوالی دامنه کوه «بلندجار» باقی ماندهاست؛ ولیکن به فرمان حسین قلی خان قاجار به رامیان تازه یا همین رامیان کنونی کوچیدند.
سوغات و صنایع دستی
برجستهترین اثر دستی هنری رامیانی منسوجات ابریشمی است. چه بسا هنر ابریشم بافی در این شهر از معماری و موسیقی و اشعار و داستانهای بومی نیز بیشتر به شهرت رسیدهاست. به هر حال، هماکنون نیز رامیان و مینودشت قطب تولید ابریشم استان گلستان بهشمار میروند و بانوان در این دیار از دیرباز به نوغانداری و پرورش ابریشم و توت میپرداختند. تولید دستمال، رومیزی، سفره، هوله، عرقچین، جلیقه، پیراهن و البسه زنانه محلی از جنس ابریشم در این شهر در استان معروف بودهاست. ابریشم بافی رامیان در سال ۱۳۹۲ خورشیدی گواهی نامهٔ مهر اصالت یونسکو را احراز نمود. هنوز منسوجات ابریشمی در زندگی روزمره کاربرد دارد و به عنوان هدیه در میان مردم شهر رواج داشته و جزو هویت این مردمان محسوب میگردد.
از مشاغل قدیمی در رامیان زنبورداری در دشتها و جنگلهای پایین دست و بالا دست است. عسل رامیان از دیرباز مورد پسند بوده و بازار خوبی در منطقه داشتهاست. رامیان بزرگترین تولیدکننده عسل در استان گلستان محسوب میگردد.
از دیگر رهاورد رامیان میتوان به بوتهها و میوههای جنگلی نظیر آلو جنگلی (قَلَرو)، آلوچه جنگلی (الچک)، ازگیل وحشی (کُندُس یا تلسکور)، بلوبری جنگلی (ولیک یا یئمئشن)، انار ترش جنگلی، توت فرنگی جنگلی (یا سنبلی کوکو)، نخودفرنگی محلی (مولک)، خرمالو و به جنگلی و… اشاره داشت. سبزیهای جنگلی و گیاهان دارویی کوهی این شهر نیز مورد توجه مردم قرار گرفتهاست که از جمله آنها میتوان اشاره کرد به ناردنگ/چیگیردک (اناردانه)، قوناق (ارزن محلی)، شلمبه، چاققارتیکن (زولنگ یا زوله در گویش مردم گرگان زمین/چوچاغ در گیلکی)، پوشوگ قویروقو/نارنجی در گرگانی (اناربیجه در گیلکی)، سبزی گل قویون گُزو، قویون سَمِردن (خرفه)، قاراتیکن/سیاه تلو، تره سوغان (هلزو/الزو)، انواع ریاحین معطر و نعناهای محلی مانند هوجی/هوجو، سرسم (پونه سفید کوهی)، پونه (پودنه)، یئملک (والک در گویش تهرانی)، شیرین بادیان (رازیانه در گویش تهرانی)، بزاغان و….
تولید انواع سس و رب و ترشی و مرباجات از دیگر رهاوردهای رامیان است، نظیر رب گوجه، ترشی و رب کندس، ترشی انار جنگلی، رب آلو و آلوچه، مرباهای تمشک، تلاس، به، آلو، آلبالو، بهارنارنج و….
محصولات کشاورزی نظیر گندم و انواع آرد (خسیل، جو، بلوط، گندم و…) و برنج، انواع روغنها مثل زیتون و کلزا، محصولات لبنی نظیر انوع کشک، کشک نرم یا پَتُق، قره قروت، قره قروت خمیری یا سیچو، کره محلی و….
از جمله صنایع دستی و هنری که خانوادههای رامیانی به آن مشتاق بوده و آن را خریداری میکنند، عروسکسازی است. بانوان رامیانی هم عروسکهای پارچهای تولید میکنند و هم به قامت عروسکهای پلاستیکی جامههای سنتی و بومی رامیانی به تن میکنند.
صنایع دستی چوبی مانند قلیان (چِلیم)، جا شمعی، سازها و بازیهای چوبی مانند فلوت (فوت فوتک) و شطرنج در کنار صنایع دستی فلزی نظیر ساخت سیخ، دشنه، تبر نیز از جمله سوغاتیهای این شهر به حساب میآید. همچنین ظروف مخصوصی که رامیانیها به آن «قَل او» میگویند و برای دم گذاشتن چای آتشیهای دبش در جنگلها یا کنار شومینههای خانههای ییلاقی به کار میرود.
روستاهای رامیان
روستای ابهحاجینظر
روستای ابه حاجی نظر، روستایی است از روستاهای رامیان از توابع بخش مرکزی که در استان گلستان واقع شده است. این روستا در دهستان دلند قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۹۷ نفر بودهاست.
روستای آرازگل
روستای ارازگل، روستایی است از روستاهای رامیان از توابع بخش فندرسک که در استان گلستان واقع شده است. این روستا در دهستان فندرسک شمالی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۵۲۴ نفر بودهاست.
روستای ازداری
روستای ازداری، روستایی است از روستاهای رامیان از توابع بخش فندرسک که در استان گلستان واقع شده است. این روستا در دهستان فندرسک شمالی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۹۰ نفر بودهاست.
روستای اسلامآباد سفلی
روستای اسلامآباد سفلی، روستایی است از روستاهای رامیان از توابع بخش مرکزی که در استان گلستان واقع شده است. این روستا در دهستان دلند قرار دارد و بر اساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۳۵۰ نفر (۶۷ خانوار) بودهاست.
روستای اسلامآباد علیا
روستای اسلام آبادعلیا، روستایی است از روستاهای رامیان از توابع بخش مرکزی که در استان گلستان واقع شده است. این روستا در دهستان دلند قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۳۱۷ نفر (۷۸ خانوار) بودهاست.
روستای اللهآباد
روستای الله آباد، روستایی است از روستاهای رامیان از توابع بخش مرکزی که در استان گلستان واقع شده است. این روستا در دهستان دلند قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن۱۸۵ نفر (۴۵ خانوار) بودهاست.
روستای الهادی
روستای الهادی، روستایی است از روستاهای رامیان از توابع بخش مرکزی که در استان گلستان واقع شده است. این روستا در دهستان قلعهمیران قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۴۶ نفر بودهاست.
مردم الهادی دارای طایفههای مختلفی میباشد که در سالهای گذشته در این روستا در کنار هم زندگی میکردند که اغلب کار آنها دامداری و کشاورزی بودهاست. که جمعیت آن به بیش از ۵۰ خانوار میرسید و از حدود ۴۰تا ۵۰ سال پیش تمدن گرایی و شهر نشینی اکثر مردم این روستا را وادار کرد تا شروع به کوچ کردن و اقامت به شهرهای مجاور و مختلف استان از جمله رامیان ؛ آزادشهر ؛ گنبد کند و تا سال ۸۵ جمعیت این روستا به ۱۷ خانوار رسید.
از جمله مراکز دیدنی این روستا میتوان به جنگل(دارای پوشش گیاهی مختلف) آبشار؛ وچشمههای آب سرد و معدنی از جمله( توسکا چشمه؛ چشمه عزیز ؛ چشمه قاسم)و …که در اطراف روستا قرار دارد اشاره کرد.
روستای امامیه
روستای امامیه (رامیان)، روستایی است از روستاهای رامیان از توابع بخش فندرسک که در استان گلستان واقع شده است. این روستا در دهستان فندرسک جنوبی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۳۲۷ نفر بوده است.
روستای اوخلی بالا
روستای اوخلی بالا، روستایی است از روستاهای رامیان از توابع بخش مرکزی که در استان گلستان واقع شده است. این روستا در دهستان دلند قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۳۷۰ نفر بودهاست.
روستای اوخلی پایین
روستای اوخلی پایین، روستایی است از روستاهای رامیان از توابع بخش مرکزی که در استان گلستان واقع شده است. این روستا در دهستان دلند قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۴۰۱ نفر بودهاست.
روستای اوخلی فروگاه فرهناک
روستای اوخلی فروگاه فرهناک، روستایی است از روستاهای رامیان از توابع بخش مرکزی که در استان گلستان واقع شده است. این روستا در دهستان دلند قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۲۹۵ نفر بودهاست.
روستای باقرآباد
روستای باقرآباد، روستایی است از روستاهای رامیان از توابع بخش مرکزی که در استان گلستان واقع شده است. این روستا در دهستان قلعهمیران قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۴۳۷ نفر بودهاست.
روستای بلوچآباد
روستای بلوچ آباد، روستایی است از روستاهای رامیان از توابع بخش فندرسک که در استان گلستان واقع شده است. این روستا در دهستان فندرسک جنوبی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۲۱۳۸ نفر (۴۳۷ خانوار) بودهاست.
روستای بلوچآباد مشو
روستای بلوچ آبادمشو، روستایی است از روستاهای رامیان از توابع بخش فندرسک که در استان گلستان واقع شده است. این روستا در دهستان فندرسک جنوبی قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۰۲۵ نفر (۲۱۹ خانوار) بودهاست.
روستای پاقلعه
روستای پاقلعه روستایی است از روستاهای رامیان از توابع بخش مرکزی که در استان گلستان واقع شده است. این روستا در دهستان قلعهمیران قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۳۰۴ نفر بودهاست.
روستای پلآرام
روستای پل ارام، روستایی است از روستاهای رامیان از توابع بخش مرکزی که در استان گلستان واقع شده است. این روستا در دهستان قلعهمیران قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۹۶ نفر بودهاست.
تاتار علیا
تاتار علیا، شهری از توابع بخش مرکزی شهرستان رامیان در استان گلستان است. این شهر در ۲۰ کیلومتری رامیان قرار دارد.بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت آن ۴۷۸۲ نفر بودهاست.اکثریت اهالی این شهر از مردمان ترکمن هستند. اضافه بر این، مردمانی از اقوام دیگر چون سیستانی و بلوچ، و کرد در این شهر ساکن هستند.این شهر دارای پنج مسجد برای اهل سنت و دو مسجد برای اهل تشیع میباشد.
روستای تاتار سفلی
روستای تاتارسفلی، روستایی است از روستاهای رامیان از توابع بخش مرکزی که در استان گلستان واقع شده است. این روستا در دهستان دلند قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۷۵۹ نفر بودهاست.
روستای توحیدآباد
روستای توحیدآباد، روستایی است از روستاهای رامیان از توابع بخش مرکزی که در استان گلستان واقع شده است. این روستا در دهستان دلند قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۸۵، جمعیت آن ۱۷۱ نفر (۳۶ خانوار) بودهاست.
روستای تورانترک
روستای توران ترک، روستایی است از روستاهای رامیان از توابع بخش مرکزی که در استان گلستان واقع شده است. این روستا در دهستان دلند قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵، جمعیت آن ۱۰۷۰ نفر بودهاست.
روستای تورانفارس
روستای توران فارس، روستایی است از روستاهای رامیان از توابع بخش مرکزی که در استان گلستان واقع شده است. این روستا در دهستان دلند قرار دارد و براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال۱۳۹۵، جمعیت آن ۲۵۸۱ نفر بودهاست.
توران از آغاز
به نقل از بزرگان محلی و اقتباس از کتابهای متعدد و معتبر در قرن هفتم هجری قمری در، درگیریهای قومی و محلی، قومی به نام طاطار به جهت نزدیک شدن به کوهپایهها و رشته کوههای البرز خصوصاً دامنههای قلعه موران (میران) به سمت شمال به لحاظ داشتن آب و هوای معتدل و پوشش جنگلی، حملات متعددی را انجام داده تا اینکه حاکمان وقت منطقه به ستوه آمده و چون توانایی رویارویی و جنگیدن با قوم طاطار را نداشته و ضعف دولت مرکزی باعث شد تا مردم منطقه و حاکمان شکست خورده از طاطارها دست کمک به دیگر ولایات خصوصاً ولایتهای فارس و اصفهان دراز کرده و تقاضای کمک نمایند حاکم فارس به نام سردار بزرگ یا سردار عظیم خان شیرازی لشکری را به فرماندهی دخترش به نام ملکه توران خانم به سرزمینهای استر آباد و الیدر آباد و جرجان زمین فرستاد که با رسیدن لشکر قوم طاطار از منطقه متواری میشود، لشکر ملکه توران خانم قوم طاطار را تا حوالی رود خانه اترک دنبال کرده و چون فصل سرما و زمستان نزدیک بود لشکر توران خانم اقدام به عقب نشینی مینماید و از گرگان رود هم عبور کرده و در نزدیکی دامنههای قلعه موران در حاشیه جنگل در چند نقطه نزدیک به هم ساکن شدند بعلت طولانی شدن سکونت لشکر توران خانم در میان لشکر تنش به وجود آمده و چون لشکر از دو قوم ترک زبان و فارس زبان تشکیل شده بود میان آنان نزاع و درگیری بوجو آمد که این درگیری به مقرر فرماندهی کشیده و موجب کشته شدن ملکه توران خانم شد. تعداد فارس زبانان بیشتر از ترک زبانان بود و ترکها که خود را شکست خورده میدیدند از منطقه به سمت شرق کوههای قلعه موران متواری و فارس زبانها در همین منطقه ساکن شدند که بعدها اقدام به درست کردن تپههای بزرگ خاکی نمودند و در اطراف همین تپهها تشکیل آبادی دادند که یکی از این آبادیها توران (توران فارس) نام گرفت، که توران چندین با توسط خوانین منطقه تخریب و مجدداً توسط بازماندگان بازسازی گردیده و از آبادی توران در کتابهای معتبری چون سفرنامه دهخدا و علویان در گذر تاریخ از طبرستان تا جرجان و کتابهای متعدد دیگری نام برده شدهاست. روستای توران فارس واقع در دشت گرگان در سرحد منطقه روستاهای فارسنشین واقع شدهاست از تاریخچه و نیز دلایل شکلگیری و پیداش آن بنا بر نقلهای ریش سفیدان محلی مکان اولیهٔ روستا در محلی بین توران ترک و توران فارس بنام توران واقع و دارای حومهای جنگلی بوده که بنا به اختلافات قومی به دو روستای مزبور تقسیم شدهاست بنابراین همین اقوال (جمع نقلها) توران فارس در طول حیات خود که ۴ بار ویران گردیده است، گویا یک نوبت از ویرانیها مربوط به درگیری و نزاع بین اربابهای ناحیه بوده که سبب از بین رفتن روستاهای زیادی منجمله توران فارس گشته است. در دیگر موارد روستاییان ویرانیها را به ترکمنهای مهاجم نسبت میدهند تنها پس از به حکومت رسیدن رضاخان و ایجاد سلسله ی…. یا خلع سلاح ترکمانان (ترکمنها) و قلع و قمع آنها امنیت در منطقه بر قرار گردیده است. اهالی روستا از تیرهٔ فندرسکیها هستند که احتمالاً ریشه شیرازی دارند در سفرنامهٔ “ه ل رابینو” موسوم به “از مازندران تا استرآباد” از روستای توران به عنوان یکی از آبادیهای تابعهٔ رامیان نامی برده شده، رامیان خود نیز از دهات فندرسک و جزء شهرستان استرآباد بودهاست. در سفرنامهٔ ایران و روسیه تألیف عزالدوله – ملکونوف ناحیهٔ استرآباد را شامل ۶ بلوک دانستهاند و فندرسک یکی از این بلوکات محسوب میگردد. اما در شرحی که بر دهات این بلوک آمده در حالی که اشاره به رامیان، خان ببین و نامتلو شده نشانی از توران نیامده است در این سفرنامه که در سال ۱۸۸۳ میلادی در ۱۰۴ سال قبل نگاشته شده به شرح طایفهای ساکن در منطقه پرداخته شدهاست.

ورزش توران فارس
ورزش در روستای توران فارس از پیشینهٔ زیادی برخوردار است بطوریکه بزرگان روستا در زمان قدیم ورزش میکردند اما نه به این گونه که فعالیت متداول است در قدیم ورزش در روستا به صورت سنتی (کشتی پهلوانی، مچ انداختن، سوار کاری، تیر اندازی، کلاه بگیر و بِگروز، چلیک بازی،) مرسوم بود یعنی بازیهای محلی رواج داشت که این بازیها فقط در مناسبتهای خاصی از جمله مراسم عروسی و عید نوروز برگزار میشد و این کمکم جوانان روستا را بر این داشت که به داشتههای ورزشی دیگه که تازه رواج پیدا کرده بود روی آورند از جمله فعالیتهایی که در روستا متداول شد «فوتبال، والیبال، کشتی، تنیس روی میز، دو و میدانی و ….» که در تمامی این رشتهها رشد چشمگیری داشتنددر این بین یکی از رشتههایی که بسیار رواج پیدا کرد فوتبال بود که جای خود را در بین جوانان زود باز کرد. داستان شروع فوتبال از این قرار بود که در بین سالهای ۱۳۴۹ و ۱۳۵۰ وارد روستا شد که علاقه جوانان به ورزش بخـصوص فوتبال بیشتر بود آقای قربانعلی زاهدی معلم روستا وقتی استعدادهای جوانان روستا را در این رشته دید تصمیم گرفت به کمک خود و جوانان تیمی را تشکیل دهد که میتوان آن را به عنوان اولین تیم فوتبال روستا نامید اولین هیئت ورزشی، دفتر مشترک کانون ورزشی را در روستا افتتاح کردند که به ریاست مرحوم کربلایی علیرضا غفاری (اولین معلم توران فارس و معلم نمونه در سطح استان) صورت گرفت. کار این دفتر این بود تیم فوتبال را از لحاظ مالی تأمین میکرد. این رشته ورزشی با امکانات خیلی کم بهطور چشمگیری در منطقه رشد پیدا کرد بطوری یکی از قطبهای فوتبال منطقه به حساب میآمد تا جائی که در ۱۳۶۳ قهرمان باشگاههای منطقه شد و به مسابقات زیرگروه استان مازندران راه پیدا کرد که بازیهای خوبی را از خود نشان داد. در بین سالهای ۱۳۶۰ و ۱۳۶۱ بود که مکان زمین فوتبال برای احداث مدرسه در نظر گرفته شد همین امر جوانان را واداشت که به فکر زمین جدید همین زمین فوتبال فعلی باشند. با تلاش و پیگیریهای خود جوانان زمین جدید را که متعلق به منابع طبیعی بود و به زحمت مجوز احداث آن را از این اداره گرفتند زمین فوتبال را احداث کردند. تیم شهرداری یکی از قویترین تیمهای دوره ۷۰ بود که متأسفانه این تیم بعد از دورانی مقتدرانه منحل میشود. البته تیمها و افرادی بودند که تحمل این رو نداشتن ببینند یک تیم از توران فارس با مربی توران فارسی بیاد و همه تیمها رو شکست بده این تیمها راه حلی در پیش گرفتند و هدفشان متلاشی کردن بود که موقف شدند. اگه امکانات مناسب وجود داشت غیرممکن بود این تیم متلاشی شود. این رشته به قدری در منطقه رشد کرد که تیمهای منطقه برای مسابقات استانی و مهم خود از ورزشکاران این روستای بزرگ کمک میگرفتند نسل اول فوتبال کمکم جای خود را به نسل دو دادند که نسل بعدی هم رشد زیادی داشتند بطوریکه روستا دارای ۴ تیم فوتبال بود با نامهای وحدت، امید، جوانان، ایثار که مسابقات باشگاهی برگزار میگردید و قهرمان به مسابقات منطقه راه پیدا میکرد البته به صورت منتخب بعد از گذشت چند سال این تیم زیر نظر اداره بهزیستی گنبد فعالیت خود را آغاز نمود که سالها با نام بهزیستی در مسابقات شرکت میکرد. تیم بهزیستی بعلت مشکلاتی که در منطقه رامیان وجود داشت در مسابقات باشگاهی آزادشهر شرکت نمود که در همین سال اول یعنی سال ۱۳۶۷ به قهرمانی رسید و به مسابقات زیرگروه استان که در شهرستان گنبد برگزار گردید راه یافت در این مسابقات بسیار خوش درخشید بطوریکه تیمهای بزرگی از جمله پاس گرگان و کشاورز گنبد در مقابلش تسلیم شدند البته نا گفته نماند در همین زمان نوجوانان روستا بیکار ننشسته و تیمی را به نام تیم میلاد تشکیل دادند. این تیم زمینهای بود برای رشد و شکوفائی فوتبال روستا و جای گزینی نسل دو فوتبال روستا، بعد از چند سال تیمهای دیگری در روستا تشکیل شد که دوباره مسابقات باشگاهی در روستا فعالیت خود را شروع کردند از جمله این تیمها تیم کشاورز، تیم امید، خانه ترویج و تیم شورای و دهیاری توران به همراه تیم بهزیستی در همین زمان بود که تیم فوتبال بهزیستی در مسابقات بهزیستیهای استان که در بهشهر برگزار شد شرکت نمود که مقامی کسب نکرد بعد از گذشت سالها اداره بهزیستی فعالیت خود را در رشته فوتبال به پایان رساند و همین امر باعث گردید نسل سومی روی کار بیاید و فعالیت خود را زیر نظر شورای اسلامی و خانه ترویج شورع کنند این دو تیم در مسابقات مختلفی شرکت نمودند که فعالیت تیم شورا یا دهیاری با توجه به جوان بودن تیم بیشتر بود بطوریکه سالها در مسابقات ردههای سنی مختلف استان از جمله نوجوانان، جوانان و امید استان شرکت میکردند با توجه به پایان رفتن فعالیتهای ورزشی خانه ترویج تنها تیمی که فعالیت خود را ادامه میداد تیم دهیاری بود که تا کنون نیز فعال است و در مسابقات مختلفی از جمله دهیاریهای استان نیز شرکت میکند این تیم در سال ۱۳۸۸ در رشته فوتبال جام دهیاری استان مقام نخست را کسب کرد. در رشته فوتسال قهرمان استان شد و به مسابقات فوتسال دهیاریهای کشور راه پیدا کرد و در این مسابقات که در